29.11.13

τα γενόσημα και οι εγχώριες φαρμακοβιομηχανίες

Η διαμάχη τις τελευταίες μέρες για τα γενόσημα φάρμακα, ανέδειξε και μια πλευρά που πρέπει να συζητηθεί περισσότερο. Υπάρχει δηλαδή η εγχώρια βιομηχανία παραγωγής φαρμάκων, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει οπωσδήποτε αναπτυχθεί πολύ, έχει σημαντικές υποδομές, παράγει σκευάσματα ποιοτικά, κάνει κάποιου βαθμού έρευνα, έχει καινοτομίες σε πολλά σκευάσματα, κάνει εξαγωγές σε πολλές χώρες και απασχολεί και αρκετές χιλιάδες εργαζόμενους. Αυτός ο κλάδος όμως, ιδιαίτερα τα 10-15 τελευταία χρόνια έχει ευνοηθεί σχεδόν σκανδαλωδώς. Σε συμφωνία με τους αντίστοιχους τομείς στα υπουργεία, όριζαν τιμές των αντιγράφων(γενοσήμων) που παρήγαγαν, ιδιαίτερα υψηλές, στο 80% της τιμής των πρωτότυπων φαρμάκων, τη στιγμή που στην Αμερική οι τιμές των γενοσήμων κυμαίνονταν στο 20% ή και πιο κάτω και στην Ευρώπη στο 30-40%. (Βέβαια για μια μεγάλη περίοδο, αυθαίρετα υψηλές τιμές, πολλαπλάσια από αυτές που ίσχυαν στην υπόλοιπη Ευρώπη καθορίζονταν και για άλλα ιατρικά προϊόντα, υλικά κλπ, πρωτότυπα ή όχι. Είναι γνωστά αυτά. Μια σχετική ανάρτηση είχε ξαναγίνει εδώ στο blog (http://petridis58.blogspot.gr/2012/03/blog-post.html, "η  φαρμακευτική δαπάνη, οι υπερτιμολογήσεις και τα γενόσημα"). Είχαν με αυτό τον τρόπο μια πολύ υψηλή κερδοφορία, αν και ένα μεγάλο ποσοστό αυτού του τεράστιου περιθωρίου κέρδους που είχαν, πήγαινε στο λεγόμενο promotion του προϊόντος, με παροχές σε γιατρούς ή άλλους ενδιάμεσους, πράγματα που επίσης είναι γνωστά. Αυτό βέβαια δεν αφορά μόνο την εγχώρια φαρμακοβιομηχανία, αλλά το περιθώριο κέρδους εδώ ήταν πολύ μεγαλύτερο. Οι μεγάλες πολυεθνικές που παράγουν πρωτότυπα φάρμακα στηρίζονται στην πολύ μεγάλη αγορά, παγκόσμια, των προϊόντων τους και διαθέτουν φυσικά και αυτές τεράστια ποσά στον τομέα προώθησης του προϊόντος. Η εγχώρια φαρμακοβιομηχανία, παρά το ότι κάνει εξαγωγές, εν τούτοις το μεγαλύτερο μέρος της αγοράς της είναι η εγχώρια αγορά, αλλά με πολύ μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους. Το αποτέλεσμα ήταν η υπερσυνταγογράφηση που εκτίναξε τη φαρμακευτική δαπάνη.
Έχουμε δηλαδή μία κλασική περίπτωση προστατευτισμού, με δυνατότητα υπερκέρδους, κάτι όμως που επιβαρύνει το κοινωνικό σύνολο αλλά και εξοντώνει τα ασφαλιστικά ταμεία των οποίων τα ελλείμματα πληρώνει το δημόσιο.
Με την κρίση, στην προσπάθεια περιορισμού των δαπανών, έχουν γίνει σημαντικές μειώσεις στις τιμές όλων των φαρμάκων, τόσο των πρωτότυπων όσο και των αντιγράφων και περιορισμός της φαρμακευτικής δαπάνης. Με τον πρόσφατο νόμο, αίρονται πολλές προστατευτικές ρυθμίσεις στις τιμές των γενοσήμων, με αποτέλεσμα τα σκευάσματα της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας να έρθουν αντιμέτωπα με τα φθηνά γενόσημα της παγκόσμιας αγοράς. Σκευάσματα που προέρχονται από χώρες όπως η Ινδία, που είναι από τις μεγαλύτερες παραγωγούς φαρμάκων παγκοσμίως ή το Ισραήλ ή άλλες χώρες, κυκλοφορούν σε όλο τον κόσμο και ελέγχονται και από τον ΕΟΦ.
Το πρόβλημα δηλαδή που τίθεται είναι αν πρέπει να συνεχισθεί μια πολιτική προστασίας της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας, που όμως την πληρώνει το δημόσιο, δηλαδή οι φορολογούμενοι ή αν η εγχώρια φαρμακοβιομηχανία πρέπει να έρθει αντιμέτωπη με τα (φθηνότερα)προϊόντα της παγκόσμιας αγοράς. Σίγουρα δεν είναι απλές οι απαντήσεις, επειδή σε κάθε περίπτωση θα υπάρχουν επιπτώσεις που έχουν σχέση με τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσουν οι εγχώριες επιχειρήσεις. Η οικονομική κρίση όμως δεν αφήνει περιθώρια περιττών δαπανών. Αποτελεί ταυτόχρονα και μία πρόκληση για τις εγχώριες βιομηχανίες, με την τεχνογνωσία και τις δυνατότητες που έχουν, να αναπροσαρμόσουν την παραγωγή και τους τρόπους προώθησης των προϊόντων τους, ώστε να σταθούν αποτελεσματικά στον σκληρό παγκόσμιο ανταγωνισμό.


Η φαρμακευτική δαπάνη και παγκόσμια έχει εκτιναχθεί τα τελευταία χρόνια και αποτελεί πρόβλημα η αντιμετώπισή της και από πολύ πιο εύρωστες οικονομίες, πολύ περισσότερο για την Ελληνική. Η παραγωγή φθηνού και ποιοτικού φαρμάκου αποτελεί μια μόνιμη πρόκληση, που θα γίνεται συνεχώς και πιο επιτακτική. Σ' αυτό θα μπορούσε να παίξει σημαντικό ρόλο και ένας αναβαθμισμένος ΕΟΦ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: