Το ιερό των Καβείρων στη Σαμοθράκη.

Πολλά αρχαία ιερά που ήταν και κέντρα μυστηριακών τελετών, στην παράδοση των θεοτήτων της γης και της φύσης, που συνέχιζαν να έχουν μεγάλο κύρος και στην κλασική περίοδο, ήταν σε τόπους που συμβόλιζαν την ένωση των τριών κόσμων. Του ουρανού, της γης και του κάτω κόσμου. Το τρία ήταν ίσως ο πιο παλιός "ιερός αριθμός". 
Τον ουρανό τον έδειχνε το βουνό. Το ιερό στη Σαμοθράκη είναι στους πρόποδες του Σάος, σε μια αμφιθεατρική τοποθεσία που υπάρχουν θερμές πηγές που αναβλύζουν από τα έγκατα της γης. (Από τη Σαμοθράκη περνά το μεγάλο ρήγμα της Ανατολίας και μέχρι σήμερα υπάρχουν τα θερμά λουτρά στις Θέρμες). Και στους Δελφούς η Πυθία έδινε τους χρησμούς σε μια αίθουσα που έβγαιναν ατμοί από τη γη, σε μια αμφιθεατρική τοποθεσία στις πλαγιές του Παρνασσού. Ήταν δηλαδή τόποι όπου θεωρούσαν ότι μπορούσε να γίνει επικοινωνία με τα "πνεύματα" τόσο του ουρανού όσο και του κάτω κόσμου. 
Η παρουσία πηγών νερού ήταν επίσης ένα σημαντικό στοιχείο, μιας και το νερό συμβολίζει τόσο τη ζωή, όσο και τον καθαρμό των πιστών. Στους  Δελφούς ήταν η Κασταλία πηγή, που μάλιστα χάριζε την αθανασία, η δε αντίστοιχη περιοχή της Σαμοθράκης ήταν (και είναι) γεμάτη πηγές νερού.
Υπήρχαν πολλά "ιερά όρη" και όπου δεν υπήρχαν οι άνθρωποι τα κατασκεύαζαν, όπως τις πυραμίδες στην Αίγυπτο  ή τον πύργο της Βαβέλ στη Βαβυλώνα.