31.7.12


Μια φωτο από την Ανάφη, του Γ. Ιωάννου(από το blog του).
Βράχε..γειά σου.


29.7.12

Rowan Atkinson Sequence - Opening Ceremony - London 2012 Olympic Games

υποχρεωτικός εκκλησιασμός..

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ  εκκλησιασμός στα σχολεία. Ένα παράδειγμα του με τι ασχολείται ακόμη και σήμερα η εκπαίδευση. Κάνουμε ότι μπορούμε, μ' αυτό και με πολλά άλλα, για να μετατρέψουμε την εκπαίδευση των παιδιών σε μια διαδικασία τουλάχιστον βαρετή αν όχι απεχθή. Αλλά και μια εισαγωγή, με το ζόρι, από την παιδική ηλικία στη θεωρία και πράξη της λογικής του ποιμνίου και του "κύριε ελέησον".
Τα πατροπαράδοτα όπλα των "ιεραρχών" μας που αρνούνται και την παραμικρή προσπάθεια εκκοσμίκευσης του κράτους. Ή τον εκσυγχρονισμό των αντιλήψεων και των πρακτικών τους εφ' όσον θεωρούν ότι οι ιδέες τους είναι ελκυστικές  και μπορούν να στηριχθούν σ' αυτές.
Έτσι όμως είναι σαν να παραδέχονται ότι  αυτές οι πρακτικές και κυρίως το σύστημα της απαρχαιωμένης, γεμάτης προνόμια εξουσίας τους, απομεινάρι του μεσαίωνα, δεν μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει παρά μόνο με πρακτικές που μοιάζουν με αυτές των θεοκρατικών κρατών.

28.7.12

και πάλι Altan


-Θα ήθελα να απαλλαγώ από το βάρος
του συζύγου μου.
-Ιδιωτικοποίησέ τον.
Το μέλλον ανήκει στις γυναίκες. Εάν έρθει.
-Είμαι δυσαρεστημένος.
-Το ίδιο και γω. Αυτό σημαίνει ότι ο γάμος μας είναι δίκαιος.

Πριν είχαμε τις ιδεολογίες.
Τώρα έχουμε μισές ιδέες.

21.7.12

Ο Πλάτωνας, οι σοφιστές και η αναζήτηση της αλήθειας


Πρωταγόρας(μουσείο Καπιτωλίου).
Περίπου 490-420 πΧ. Μαθητής του Δημόκριτου,
από τα Άβδηρα και αυτός, στα Θρακικά παράλια.
Επισκέφθηκε συχνά την Αθήνα, όπως και πολλοί
άλλοι σοφιστές, μιας και η Αθήνα ήταν το πνευματικό
(αλλά και οικονομικό) κέντρο της εποχής και
συνδέθηκε με φιλία με τον Περικλή και πολλούς
 επιφανείς Αθηναίους, τους οποίους δίδασκε με πολύ
υψηλά δίδακτρα, κάτι για το οποίο τον
κατηγορούσε ο Πλάτωνας. Εισήγαγε την
έννοια του ανθρωποκεντρισμού και του
σχετικισμού στη φιλοσοφία.
Υπάρχει αντικειμενική αλήθεια; Είναι ένα πολύ παλιό φιλοσοφικό ερώτημα. Ας θυμηθούμε τον Σωκράτη που έλεγε ότι η αλήθεια είναι μία για όλους τους ανθρώπους είτε ζουν στην Ελλάδα είτε στην Ασία.  Ο Σωκράτης έψαχνε να τη βρει με τη μαιευτική όπως ονομάσθηκε μέθοδο, μέσα δηλαδή από ερωτήσεις που προσπαθούσαν να ξεκαθαρίσουν τις πλάνες, τις λαθεμένες αντιλήψεις για τα πράγματα. Ο Πλάτωνας από την ίδια αφετηρία ξεκινώντας, μιλούσε για τις απόλυτες ιδέες, αλήθειες, που είναι η αρχή των πάντων, που οι αισθήσεις τις συσκοτίζουν και καθήκον των φιλοσόφων είναι να προσπαθούν να φθάσουν σ’ αυτές. Όλη η γνώση για τον Πλάτωνα δεν είναι τίποτε άλλο από μία προσπάθεια επιστροφής σ’ αυτές τις απόλυτες ιδέες. Είναι χαρακτηριστική και η ερμηνεία που έδωσε στην ετυμολογία της λέξεως αλήθεια, από το στερητικό α- και τη λήθη. Το ξεπέρασμα της λήθης δηλαδή, αν και η λέξη λήθη είχε και την έννοια της πλάνης, του λάθους, αλλά και τη λήθη με την έννοια του ξεχασμένου.
Στον Πλάτωνα ο πραγματικός κόσμος είναι ο κόσμος των ιδεών. Τα φαινόμενα, η εμπειρία, είναι αντανακλάσεις των ιδεών. Οι ιδέες είναι το πραγματικό και τα φαινόμενα είναι σκιές, είναι στην ουσία ‘’μη πραγματικότητα’’.

Ο ΣΟΛΟΧΩΦ - ΤΟ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΑΙ Η ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΗ ΤΕΧΝΗ


                    Γράφει ο Θανάσης Μπαντές
Ο Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς Σολόχωφ
(1904-1985).

Ο Μιχαήλ Σολόχωφ είναι από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους της σοβιετικής λογοτεχνίας. Γεννήθηκε το 1905 στο χωριό Βιοσένσκαγια κοντά στον ποταμό Ντον και το 1918 παράτησε το γυμνάσιο και συμμετείχε ενεργά στην Οκτωβριανή επανάσταση. Τα βιβλία του «Ο ήρεμος Ντον» και «Ξεχερσωμένη γη» υμνούν την κολλεκτιβοποίηση και παρουσιάζουν όλες τις δυσκολίες για την υλοποίηση της. Το 1965 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ. Κατά το 2ο Παγκόσμιο πόλεμο πολέμησε το φασιστικό στρατό του Χίτλερ στο εξοντωτικό σοβιετικό μέτωπο. Οι εμπειρίες αυτές καταγράφονται στο βιβλίο «Πολέμησαν για την πατρίδα». Ο Σολόχωφ περιγράφει την υποχώρηση του στρατού μέχρι τον Ντον. Ο επόμενος σταθμός ήταν το Στάλιγκραντ. Κάθε σελίδα αποπνέει μπαρούτι. Χαρακώματα, οβίδες, τανκς, βομβαρδισμοί, κομμένα χέρια, κομμένα πόδια, κινητά χειρουργεία, θάνατος, φρικαλεότητα. Οι ήρωες του Σολόχωφ είναι οι απλοί, ανώνυμοι άνθρωποι της ρωσικής επαρχίας. Χοντροκομμένα στρατιωτικά αστεία και ακαριαίες συναισθηματικές εναλλαγές, με δυο λόγια η αποθέωση του ηρωισμού.
Η συνεχής υποχώρηση περιγράφεται ως απόλυτη οδύνη. Ο σοβιετικός στρατός αφήνει χωριά στα χέρια των Γερμανών έχοντας πλήρη επίγνωση του τι θα συμβεί στους κατοίκους. Το ηθικό των αμάχων πολύ χαμηλό. Ίσως για πρώτη φορά κλονίζεται η εμπιστοσύνη στο στράτευμα. Οι Ρώσοι στρατιώτες όταν φτάνουν στα νέα χωριά κατά την οπισθοχώρηση ξέρουν καλά ότι κι αυτά θα τα εγκαταλείψουν. Όλη τη μέρα πολεμούν, το βράδυ περπατούν στα μετόπισθεν και σκάβουν νέα χαρακώματα για την επόμενη μέρα. Το φαγητό άθλιο, ο ύπνος μηδαμινός, τα μάτια κόκκινα κι όλο και λιγοστεύουν, αφού συνεχώς αφήνουν πίσω νεκρούς και ακρωτηριασμένους. Όταν μπαίνουν στα χωριά οι κάτοικοι τους φτύνουν. Περιγράφονται γριές που αρνούνται να τους προσφέρουν ένα ποτήρι νερό. «Γιατί υποχωρείτε; Πού μας εγκαταλείπετε; Ποτέ άλλοτε δεν έγινε αυτό!». Οι στρατιώτες δεν τολμούν να τις κοιτάξουν στα μάτια. Αυτό για τον Σολόχωφ ήταν η μέγιστη συντριβή. Το αίσθημα της ντροπής και της προδοσίας. Και ξανά πάλι. Τα πράγματα στον ώμο, ατέλειωτη πεζοπορία, σκάψιμο για χαρακώματα και μάχη. Ο Σολόχωφ παρουσιάζει την κτηνωδία με απόλυτη λεπτομέρεια. Οι μάχες γίνονται σχεδόν σώμα με σώμα. Η λογοτεχνία βάζει την ιστορία στο μικροσκόπιο.

9.7.12

ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΞΑ ΤΟΥ ΖΗΝΩΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟ ΣΥΝΕΧΕΣ


Ο Ζήνων ο Ελεάτης(περίπου 488-436;πΧ),
ήταν μαθητής του Παρμενίδη (επίσης από την
Ελέα της Ν. Ιταλίας) τις αντιλήψεις του οποίου
για το αμετάβλητο "είναι"  προσπάθησε να υπερασπίσει,
αποδομώντας τη λογική των αντιπάλων του
και κυρίως των Πυθαγορείων.
Γράφει ο  μαθηματικός Γιώργος Μπαντές.

 Ο Ζήνων δημιούργησε πιθανόν σαράντα παράδοξα αλλά είναι γνωστά μόνο τα εννέα. Το πιο φημισμένο είναι αυτό του Αχιλλέα και της χελώνας, όμως θα αναλύσουμε το πρώτο από τα παράδοξα (παράδοξο της διχοτομίας), που είναι ευκολότερα κατανοητό και περιέχει τα στοιχεία για την ερμηνεία όλων των άλλων. Αυτό έχει ως εξής:
Αν ένα σώμα κινείται από το Α στο Β , τότε πριν φτάσει στο Β, περνάει από το μέσον, έστω Β1 του ΑΒ. Τώρα κινούμενο από το Β1 πρέπει πρώτα να φτάσει στο μέσο Β2 του Β1Β, και συνεχίζοντας την ίδια περιγραφή βλέπουμε ότι το σώμα πρέπει να κινηθεί δια μέσου ενός άπειρου αριθμού αποστάσεων, δηλαδή θα κινείται επ’ άπειρο, άρα δεν φτάνει ποτέ στο Β, αφού δεν υπάρχει τελευταίος όρος στην ακολουθία των σημείων, δηλαδή ουσιαστικά η κίνηση είναι μόνο φαινομενική και δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα! Ήταν πράγματι παράδοξο κι’ όμως ο Ζήνων είχε δίκιο στην εποχή του.
Τα παράδοξα του Ζήνωνα (450 π.Χ) , αναφέρονται σε μεταβολές (κίνηση) και αναδεικνύουν μια ασυμφωνία μεταξύ της εμπειρίας και της μαθηματικής της ερμηνείας της εποχής του.

6.7.12

Έφυγε από τη ζωή ο Γιώργος Καριπίδης

Πέθανε χθες το μεσημέρι στη Θεσσαλονίκη, νικημένος από τον καρκίνο, ένας μαχητικός διανοητής, από τους εκπροσώπους της γενιάς του Πολυτεχνείου, ανιδιοτελής άνθρωπος και αγαπημένος φίλος,  ο Γιώργος Καριπίδης.

5.7.12

Το πιο τρελό με το επίδομα εκλογών που παίρνουν οι υπάλληλοι της Βουλής, είναι ότι στη διάρκεια της εκλογικής περιόδου η Βουλή είναι κλειστή...

1.7.12

Η υποξία και ο καρκίνος. Μια διαφορετική προσέγγιση;

Τα τελευταία χρόνια γίνονται έρευνες για τη σχέση της υποξίας με τον καρκίνο που πιθανόν να οδηγήσουν σε σημαντικά αποτελέσματα.
Είναι γνωστό ότι τα ευκαρυωτικά κύτταρα χρησιμοποιούν δύο τρόπους παραγωγής ενέργειας. Τον αερόβιο και τον αναερόβιο.
Ο αερόβιος μεταβολισμός γίνεται στα μιτοχόνδρια σε έναν αυτοτροφοδοτούμενο κύκλο χημικών αντιδράσεων που ονομάζεται κύκλος του Krebs. Σ' αυτή τη διαδικασία παράγεται το μεγαλύτερο ποσό ενέργειας που χρειάζεται το κύτταρο, χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα τη μικρότερη ποσότητα γλυκόζης. Η ενέργεια αποθηκεύεται στο γνωστό μόριο ΑΤΡ για να μπορέσει να χρησιμοποιηθεί.
Ο αναερόβιος μεταβολισμός αποτελεί μια εφεδρική κυρίως λύση παραγωγής ενέργειας από τα ευκαρυωτικά κύτταρα, σε συνθήκες υποξίας του κυττάρου. Απαιτούνται πολύ μεγαλύτερα ποσά γλυκόζης για την παραγωγή της ίδιας ποσότητας ενέργειας. Προϊόν του αναερόβιου μεταβολισμού είναι το γνωστό επίσης γαλακτικό οξύ, που δημιουργεί και το αίσθημα κόπωσης στη μυϊκή δραστηριότητα, ένα σημάδι ότι πρέπει να σταματήσει ή να ελαττωθεί η μυϊκή δραστηριότητα ώστε να αποβληθεί το γαλακτικό οξύ και να επανοξυγονωθούν οι μύες.