Το εκλογικό αποτέλεσμα αποτυπώνει τη ρευστότητα και τον πολυκερματισμό που υπάρχει στις πολιτικές δυνάμεις. Κατ' επέκταση αυτό αφορά και την Ελληνική κοινωνία, στη σημερινή μεταβατική περίοδο, στην οποία ο τρόπος που λειτουργούσε μέχρι τώρα αποδείχθηκε ανεπαρκής έως και καταστροφικός, στις συνθήκες του ιδιαίτερα ανταγωνιστικού, παγκοσμιοποιημένου κόσμου μας και της κρίσης στην Ευρωζώνη. Η χώρα βρέθηκε σε δεινή θέση και μεγάλα τμήματα του πληθυσμού έχουν φτάσει σε οριακά σημεία αντοχής και κινδυνεύουν να βρεθούν σε ακόμη χειρότερη θέση, με την κοινωνική συνοχή να δοκιμάζεται.

Οι παθογένειες αυτής της λειτουργίας και οι αιτίες της, λίγο πολύ έχουν αναλυθεί και η κατανόησή τους αποτελεί ένα βήμα σε μία νέα αυτογνωσία για ένα μεγάλο μέρος της Ελληνικής κοινωνίας.

Η ρευστότητα και ο πολυκερματισμός των πολιτικών δυνάμεων, παρ' όλες τις όποιες σαφείς τάσεις αποτυπώθηκαν στις εκλογές, κυρίως ως προς τι καταδικάζουμε, αποτυπώνει ταυτόχρονα και την έλλειψη σαφών θέσεων περί του πρακτέου.

Η έλλειψη σαφών θέσεων οφείλεται και σε μια μακρόχρονη παράδοση, όπου τα μεν κυβερνώντα κόμματα περιορίζονταν σε μια (κακο)διαχείριση του υπάρχοντος συστήματος και της υπάρχουσας κάθε φοράς κατάστασης χωρίς κανέναν μακροπρόθεσμο στρατηγικό σχεδιασμό, τα δε αντιπολιτευόμενα σε έναν καταγγελτικό κυρίως λόγο ή γενικές διακηρύξεις ιδεών.

Η έλλειψη μιας κουλτούρας συνεργασιών, οφείλεται και σ' αυτό το γεγονός. Όταν οι “ιδέες” δεν μπαίνουν στη βάσανο της πράξης, (επειδή συνήθως δρούμε κυρίως ιδεοληπτικά και όχι ξεκινώντας από την πράξη), ώστε να έρθουν στις πραγματικές τους διαστάσεις, τότε τις χωρίζει “άβυσσος”.

Τα παραπάνω όμως αποτελούν εμπόδια ώστε να έχουμε μια δημιουργική ανασύνθεση, μεταρρύθμιση της κοινωνίας μας, στην πορεία της στο Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο γίγνεσθαι. (Το Ευρωπαϊκό πλαίσιο παρ' όλη την κρίση που σήμερα περνά, δεν παύει να είναι μέχρι σήμερα, το πιο προνομιακό πεδίο, με τις πιο προωθημένες δημοκρατικές και κοινωνικές σχέσεις, στο οποίο θα μπορούσαμε να στηριχθούμε).

Οι συνθήκες της γενικευμένης κρίσης, με τη ρευστότητα και τον πολυκερματισμό, την καθιστούν επιτακτική αυτή την ανάγκη. Ιδιαίτερα για όλες εκείνες τις δυνάμεις που θέλουν να συμβάλλουν στη δημιουργική ανασυγκρότηση της κοινωνίας, με ισονομία, δικαιοσύνη και ελευθερία, κρατώντας τις κατακτήσεις της δημοκρατίας των τελευταίων δεκαετιών. Είναι ένδειξη ωριμότητας.